بانگ خبر، برخی روانشناسان می گویند، دروغ گفتن در مراحل رشد کودکان یک اتفاق طبیعی در همه سنین است. با دروغ گفتن بچه ها مرز واقعیت و خیال را تست می کنند، خودشان را از عواقب کارهایشان حفظ می کنند و نحوه اندیشیدن دیگران را بهتر درک می کنند.
آنها می گویند، برخی والدین نگران هستند که فرزندشان دروغگوی اجباری و یا دروغگوی بیمار گون نباشد. در کل باید به والدین این اطمینان را داد که دروغ گفتن حتی در برخی موارد نشان می دهد فرزندشان مسیر رشد را به درستی طی می کند.
دروغ ناشی از ترس و اضطراب
اما باید توجه داشت برخی دروغ گویی ها را نشان از مشکلات زیر بنایی مثل مشکلات سلامت روان مانند ترس، اضطراب یا تمایل به دست انداختن دیگران دارد.
گاهی دروغ های اجباری با دلیل گفته می شوند. کودک دروغ می گوید تا به چیزی برسد و یا از تنبیه فرار کند. این نوع دروغ ها بین بچه ها رایج تر است. برای مثال یک بچه ممکن است بگوید کیک نخورده در حالی که لک خامه بر روی لباسش مشخص است.
برخی نشانه هایی که باید در دروغ گویی بچه ها به آن ها توجه داشت، مشکلات روان شناختی مانند خشم ناگهانی، بی توجهی به احساسات دیگران و تغییرات خلق ناگهانی علاوه بردروغگویی وجود دارد. برخی از دروغگویی های اجباری به دلیل اختلالات شخصیت به وجود می آید. دروغ گویی بین سنین ۳ تا ۸ سال افزایش می یابد و بعد از این سن شدت دروغ گویی ها کم شده و گه گاهی برای جلوگیری از تنبیه و یا حفظ اعتماد به نفس بیان می شود.
بچه ها زمانی که در حال یادگیری و رشد دادن حس درست و غلط هستند بیشتر دروغ می گویند. بچه ها در این زمان بیشتردرک می کنند شرکت کردن در کدام اتفاق آن ها را به دردسر می اندازد. بنابراین هر چقدر تنبیه شدیدتر باشد میزان و شدت دروغ گویی بچه ها بیشتر می شود.
دروغگویی گاهی برای افزایش اعتماد به نفس است. بچه ها به همسالانشان دروغ می گویند که احترام بیشتری کسب کنند و یا به والدینشان دروغ می گویند تا محبت و توجه آنها را دریافت کنند.
بچه ها در برخی موارد نمی دانند دروغ می گویند :گاهی مواردی که والدین دروغ به حساب می آورند درواقع یادآوری نادرست اتفاق توسط بچه هاست. اما دلایل زیربنایی دیگری هم برای دروغ گفتن وجود دارد که بهتر است نادیده گرفته نشوند.
در مواردی بچه هایی که اضطراب را درسطوح بالایی تجربه می کنند دروغ می گویند چرا که نگران تبعات کارشان هستند. گاهی هم به خاطر اعتماد به نفس پایین بچه ها دروغ می گویند تا دیگران دوستشان داشته باشند.
راهکارهای درمانی
همان طور که گفته شد لزوما دروغ گویی بچه ها نیاز به درمان ندارد هرچند که از دیدگاه والدین بسیار آزار دهنده است. قبل از هرچیزی باید به والدین توضیح داد دروغ گویی قبل از اینکه نشان دهنده یک مشکل جدی باشد، بخشی از مراحل رشد اوست.
خانواده درمانی به والدین و فرزند کمک می کند تا یکدیگر را بهتر بفهمند و ارتباط موثرتری باهم برقرار کنند. والدین می توانند راهکارهایی را یاد بگیرند که تمایل بچه ها به دروغ گفتن را کاهش دهد. برای مثال زمانی که بچه قانونی را نقض کرده و مشخص شده این اتفاق افتاده است لازم نیست از کودک سوال شود آیا این کار اوست یا نه بلکه باید در مورد قوانین و لزوم رعایت آن ها با او صحبت کرد.
در حالتی که تشخیص داده شود که دروغگویی کودک مشکلات زیربنایی دارد درمان فردی می تواند کمک کننده باشد. درمانگر می تواند روی اضطراب، اعتماد به نفس و یا افسردگی کودک کار کند تا میزان دروغ گویی او کاهش پیدا کند. اگر دروغ گویی به دلیل تروما باشد باید به او کمک کرد تا در مورد تروما صحبت کند و آن موضوع را حل کند. در مورد اختلالات شخصیت دی بی تی می تواند کمک کننده باشد.
انتهای پیام/
