بانگ خبر، به نقل از وبدا، مریم خالصی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با اشاره به اینکه الگوی دفع در کودکان بسته به سن و نوع تغذیه متفاوت است، اظهار کرد: در صورتی که کودک کمتر از دو بار در هفته دفع داشته باشد یا دفع با درد و مدفوع سفت همراه باشد، میتوان از یبوست نام برد. البته تغییر الگوی دفع نسبت به وضعیت طبیعی قبلی کودک، یکی از مهمترین نشانههایی است که باید مورد توجه والدین قرار گیرد
وی افزود: شایعترین نوع یبوست در کودکان، یبوست عملکردی است که معمولاً ناشی از امتناع کودک از دفع، دریافت ناکافی فیبر و مایعات یا عادات نادرست دفع است. با این حال، یبوست میتواند در برخی موارد نشانهای از بیماریهای زمینهای مانند حساسیتهای غذایی، اختلالات متابولیک، کمکاری تیروئید، مشکلات عصبی روده یا ناهنجاریهای مادرزادی باشد.
این فوقتخصص گوارش کودکان با تأکید بر علائم هشداردهنده یبوست گفت: شروع یبوست در سنین زیر شش ماه، تأخیر در دفع اولین مدفوع نوزاد (مکونیوم)، همراهی یبوست با اختلال رشد، استفراغ، نفخ شدید شکم، دفع خون، یا وجود ناهنجاری در معاینه شکم، ستون فقرات و ناحیه مقعد از جمله مواردی است که نیاز به بررسی دقیق پزشکی دارد و نباید بهعنوان یبوست ساده تلقی شود.
دخالصی به پدیده «نشت مدفوع» یا سویلینگ نیز اشاره کرد و افزود: در یبوستهای طولکشیده، ممکن است کودک دچار خروج غیرارادی مدفوع شل شود که گاهی با اسهال اشتباه گرفته میشود، در حالی که این حالت نشانه تجمع طولانیمدت مدفوع در روده و نیازمند درمان تخصصی است.
وی با اشاره به نقش تغذیه در پیشگیری و درمان یبوست خاطرنشان کرد: مصرف منظم میوهها، سبزیجات، دریافت کافی مایعات، کاهش مصرف غذاهای کمفیبر و اصلاح عادات غذایی از اصول اساسی پیشگیری از یبوست در کودکان است. همچنین استفاده از آبمیوههای طبیعی بهجای انواع صنعتی توصیه میشود.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص درمان یبوست تصریح کرد: درمان یبوست تنها به مصرف دارو محدود نمیشود، بلکه اصلاح عادات دفعی کودک، آموزش نشستن منظم روی توالت پس از وعدههای غذایی و صبر کافی برای دفع، در کنار رژیم غذایی مناسب، نقش کلیدی در موفقیت درمان دارد. در برخی موارد، مصرف داروهای ملین ایمن و بهمدت کافی برای پیشگیری از عود بیماری ضروری است.
خالصی در پایان تأکید کرد: یبوست اگر بهموقع تشخیص داده و بهدرستی درمان نشود، میتواند به یک چرخه معیوب و مزمن تبدیل شده و مشکلات جسمی و روانی متعددی برای کودک ایجاد کند؛ بنابراین آگاهی والدین و مراجعه بهموقع به پزشک، نقش تعیینکنندهای در حفظ سلامت کودکان دارد.
