بانگ خبر، به نقل از وبدا، سعیده بابازاده، دکترای تخصصی فیزیوتراپی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک افزود: اختلالات ادراری، مشکلات دفعی، اختلالات جنسی، دردهای ناحیه لگن و افتادگیهای کف لگن از شایعترین مشکلات این ناحیه هستند که بهویژه در بانوان شیوع بالاتری دارند و در صورت بیتوجهی میتوانند به مراحل پیشرفتهتری برسند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک با اشاره به رویکردهای درمانی گفت: فیزیوتراپی کف لگن مجموعهای از درمانهای غیرتهاجمی شامل جریانهای الکتریکی، تکنیکهای دستی تخصصی و تمرینات هدفمند است که در کنار سایر درمانهای پزشکی به بهبود عملکرد این ناحیه کمک میکند.
بابازاده تصریح کرد: تمرینات کگل یکی از روشهای شناختهشده در فیزیوتراپی کف لگن است که با هدف تقویت عضلات طراحی شده و بهویژه برای بیاختیاریهای ادراری پس از زایمان کاربرد دارد؛ اما این تمرینات برای همه مناسب نیستند و در افرادی که دچار افزایش سفتی عضلات کف لگن هستند، حتی میتوانند وضعیت را بدتر کنند. به همین دلیل، تمرینات باید بهصورت کاملاً تخصصی و فردمحور طراحی شوند.
وی در ادامه گفت: بیوفیدبکتراپی یکی دیگر از روشهای مؤثر در فیزیوتراپی کف لگن است که طی آن، انقباض و ریلکسیشن عضلات کف لگن توسط دستگاه ثبت و به مانیتور منتقل میشود و بیمار با دریافت بازخورد دیداری و شنیداری، روند درمان خود را بهتر درک میکند.
بابازاده با اشاره به موانع فرهنگی اظهار کرد: متأسفانه بهدلیل حس خجالت، بسیاری از افراد از بیان مشکلات کف لگن خودداری میکنند و همین موضوع میتواند منجر به تشدید بیماری و نیاز به درمانهای تهاجمی و جراحی شود. مراجعه زودهنگام به پزشک و دریافت درمانهای غیرتهاجمی، از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری میکند.
وی یکی از مشکلات شایع مرتبط با کف لگن را یبوست مزمن دانست و گفت: کاهش دفعات دفع، دفع سخت و زور زدنهای مکرر، همگی از نشانههای یبوست هستند که میتوانند ناشی از ناهماهنگی عضلات کف لگن یا اختلالات دستگاه گوارش باشند و در صورت بیتوجهی، آسیبهای جدیتری ایجاد کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک خاطرنشان کرد: اصلاح سبک زندگی، درمانهای دارویی و فیزیوتراپی کف لگن در کنار هم میتوانند نقش مؤثری در بهبود یبوستهای مزمن و ارتقای کیفیت زندگی بیماران داشته باشند.
وی با تأکید بر اهمیت آموزش کودکان گفت: به تعویق انداختن دفع در کودکان میتواند منجر به یبوستهای مزمن شود. آموزش مراجعه بهموقع به سرویس بهداشتی و توجه والدین به علائم اولیه، نقش مهمی در پیشگیری و درمان زودهنگام دارد.
بابازاده در پایان تأکید کرد: کف لگن ناحیهای حساس و حیاتی است و نادیده گرفتن علائم آن میتواند به افتادگیهای شدید لگن و نیاز به درمانهای تهاجمی منجر شود. انجام چکاپهای دورهای و پیگیری بهموقع، بهترین راهکار برای حفظ سلامت این ناحیه است.
