بانگ خبر، در صورتی که ادم فضایی های تخیلی به ما حمله نکنند،هر بار از برخورد با شهاب سنگ های عظیم الجثه جا خالی دهیم و از ایجاد یک جنگ جهانی هسته ای جلوگیری کنیم نهایتا روزی می رسد که خورشید باعث از بین رفتن تمامی موجودات زنده زمین خواهد شد.
نابودی تدریجی حیات روی زمین توسط خورشید خوشایند نخواهد بود و همانطور که نشریه Business Insider اخیرا این پدیده کیهانی را شبیه سازی کرد روز های خوش خورشید هم نهایتا به پایان می رسد و طبق اظهارات خانم جیلیان اسکادر-دانشمند رشته اختر فیزیک دانشگاه Sussex در گفتگو با نشریه Business Insider،روز موعود زودتر از آنچه که فکرش را می کردیم خواهد رسید.
پدیده ای که به خورشید زندگی بخشیده به اصطلاح همجوشی نامیده می شود،این واکنش شیمیایی در واقع نقطه مقابل عمل شکافت هسته ای است،انرژی زندگی بخش خورشید از همجوشی هسته ای هیدروژن و تولید هسته سنگین هلیوم تامین می شود که طی این پروسه خورشید در هر ثانیه ۶۰۰ میلیون تن هیدروژن را می سوزاند،روند عادی سوخت و ساز خورشید تا جایی ادامه پیدا می کند که هسته آن از هلیوم اشباع می گردد و در نتیجه این اشباع واکنش همجوشی هیدروژن آن سرعت بیشتری به خود می گیرد که نهایتا این افزایش سرعت باعث تولید نور و گرمای بیشتری از آن تولید خواهد شد.
در واقع به ازای هر ۱ میلیارد سالی که خورشید با سوزاندن هیدروژن به هستی خود ادامه می دهد ۱۰ درصد روشنایی اش افزایش خواهد یافت،شاید ۱۰ درصد افزایش در انرژی خورشید برای عموم مردم خیلی جدی به نظر نیاید اما همین ۱۰ درصد افزایش در نور و گرمای خورشید برای کره زمین نتایج فاجعه واری را رقم خواهد زد.
خانم اسکادر در این باره می گوید:هنوز تحلیل دقیقی از واکنش کره رمین به افزایش تدریجی انرزی خورشید ارائه نشده اما ایده اصلی آن است که این افزایش انرژی عمل تبخیر آب از سطح زمین را افزایش داده و میزان بخار آب موجود در اتمسفر زمین افزایش پیدا می کند،سپس این بخار موجود در اتمسفر همانند گاز های گلخانه ای عمل کرده و باعث سریع تر شدن روند تبخیر از سطح زمین خواهد شد،حتی قبل از اشباع کامل هسته خورشید از هلیوم،انرژی رو به افزایش آن اتمسفر زمین را تحت تاثیر شدید خود قرار داده می دهد که یکی از نتایج آن شکست مولکولی بخار آب موجود در اتمسفر است،بخار آب به صورت های مولکول های مجزای هیدروژن و اکسیژن از اتمسفر بیرون رفته و این پروسه کم کم آب موجود روی زمین را از بین می برد و زمین کم کم به یک کره خشک و غیر قابل سکونت تبدیل خواهد گردید.
طبق نتایج آخرین مطالعات دانشمندان این ۱۰ درصد افزایش انرژی به ازای هر میلیارد سال به این معنی است که ۳٫۵ میلیارد سال بعد انرژی ساتع شده از سطح خورشید ۳۵ درصد افزایش خواهد داشت که یخ های موجود در دو قطب شمال و جنوب را ذوب می کند و اقیانوس ها را به جوش می آورد و این عمل تا از بین رفتن کامل رطوبت در زمین ادامه خواهد داشت.
خانم اسکادر اضافه می کند:کره ما که زمانی میزبان حیات بود،خشک و بی آب و علف و به شدت گرم خواهد شد و سرنوشتی همچون وضعیت فعلی کره ونوس در انتظار آن است.
مرگ خورشید
هر چیزی که شروعی دارد پایانی نیز خواهد داشت،هر کتابی فصل پایانی دارد و هر پیتزایی یک گاز آخر،خورشید هم فانی است،یک روز بالاخره هیدروژن موجود و لازم برای سوخت و ساز خورشید به پایان رسیده و از آن به بعد هلیوم موجود در هسته خورشید است که جایگزین هیدروژن می شود.
به گفته خانم اسکادر:به محض اتمام هیدروژن مصرفی،خورشید به یک سرخ اختر بزرگ تبدیل می گردد،از این مرحله به بعد خورشید ما به مدت یک میلیارد سال در هسته خود هلیوم می سوزاند و در پوسته آن عمل همجوشی هسته ای هیدروژن و تولید هلیوم ادامه خواهد داشت.
با ریختن پوسته خشک بیرونی خورشید حجم آن کاهش یافته و در نتیجه جاذبه فعلی آن کاهش می یابد،این کاهش جاذبه باعث می شود که سیاره های منظومه شمسی مقداری از مدار خود خارج شوند،پس از تبدیل خورشید به یک سرخ اختر هسته آن به شدت داغ و متراکم شده و در همین حین حجم کلی آن به سرعت افزایش پیدا می کند،حجم اتمسفر خورشید با افزایش سریع به جایی می رسد که سیاره های عطارد و ونوس توسط خورشید بلعیده می شوند و خورشید تا مدار فعلی چرخش مریخ به پیشروی می کند.
دانشمندان معتقدند که با وجود پیشروی اتمسفر خورشید تا قسمتی از مدار چرخشی فعلی مریخ،این سیاره از این مهلکه جان سالم به در خواهد برد،آنها معتقدند مریخ تا قبل از رسیدن خورشید به مدار فعلی اش در فضا سرگردان خواهد شد.
کره زمین در این شرایط دو انتخاب خواهد داشت:یا همانند عطارد و ونوس توسط خورشید بلعیده شود و یا همانند مریخ به گردش فعلی خود به دور خورشید پایان داده و همانند مریخ در فضا سرگردان گردد؛حتی اگر زمین بتواند از این مهلکه فرار کند در اثر نزدیک شدن خورشید و افزایش انرژی حاصل از سوزاندن هلیوم در هسته آن به شدت می سوزد و شکل و شمایل ظاهری فعلی آن به کلی دچار تغییر خواهد شد،به اعتقاد جیلیان اسکادر در هر صورت کره زمین به دلیل نزدیکی بیش از حدش با این سرخ اختر بزرگ دچار انقراض کامل حیات می شود.
از سرخ اختر بزرگ تا کوتوله سفید
زمانی که خورشید منابع هلیوم خود را نیز کاملا مصرف کند،پایداری فیزیکی اش به هم خورده و شروع به لرزیدن می کند،با هر لرزش خورشید لایه های خارجی اش جدا شده و این ساز و کار تا جایی ادامه دارد که از خورشید تنها یک هسته سرد محاصره شده توسط یک سحابی سیاره نما باقی بماند که به آن کوتوله سفید گفته می شود.
