بانگ خبر، اداره کل میراث فرهنگی تهران اما بعد از انتشار این خبر ضمن فرافکنی نسبت به موضوع مجوز تخریب این سنما توسط آن اداره کل، اعلام داشته که این سینما ارزشمند نیست و در لیست بناهای واجد ارزش اداره کل قرار نداد. گویی انگار مدیران اداره کل میراث فرهنگی استان تهران دچار آلزایمر شده اند و یا سوابق نامه های قبلی مدیران گذشته خود را ندارند که این جوابیه را داده اند.
در ادوار گذشته متاسفانه دو مدیرکل اسبق این اداره کل در سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۳ و طی نامه ۲۴۶۷۲/۱۲۶/۹۱۲ مورخ ۲۵/۱۱/۹۱ در بازگشت به نامه شماره ۸۱۱۰۲/۱۱/۵۱۲ مورخ ۲۴/۱۰/۱۳۹۱ شهرداری منطقه ۱۲ و به امضا محمدحسین فراهانی مدیرکل وقت میراث تهران و همچنین نامه دیگر در مورخ ۱/۰۴/۱۳۹۳ که متاسفانه شماره ثبت آن ناخواناست و در پاسخ به استعلام ۴۰۳۳/۱۱/۵۱۲ مورخ ۰۲/۰۲/۱۳۹۳ شهرداری منطقه ۱۲ و به امضا رجبعلی خسروآبادی مشاور رئیس سازمان و مدیرکل وقت میراث تهران، مجوز تخریب و نوسازی این بنا را صادر کرده بودند ولی در هر دو نامه قید شده است که “اعتبار نامه ها یکساله است و بعد از آن فاقد اعتبار خواهد بود.”
در مکاتبات این سینما، نامه ای از “پیروز حناچی، شهردار سابق تهران و مدیر وقت طرح محور فرهنگی لاله زار” وجود دارد که شهرداری منطقه ۱۲ در نامه شماره ۷۴۰۵۸/۱۱/۵۱۲ مورخ ۲۶/۰۹/۱۳۹۱ از پژوهشکده فرهنگ و هنر دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران به عنوان مشاور طرح لاله زار نسبت به تخریب و نوسازی این سینما استعلام کرده و پیروز حناچی مدیر وقت این پروژه نیز این بنا را در طرح بهسازی خیابان لاله زار واجد ارزش اعلام کرده ولی موکول به نظر میراث فرهنگی کرده است. در پاسخ این نامه به شماره ۳۷۸/ م پ ف /۸۶ مورخ ۱۱/۱۰/۱۳۹۱ آمده است: «پلاک فوق در رده بناهای واجد ارزش عملکردی می باشد که ضوابط خاصی از لحاظ استقرار کاربری در آن باید مد نظر قرار بگیرد. در صورتی که سازمان میراث فرهنگی تخریب و نوسازی این پلاک را مجاز بداند، ضوابط طرح بهسازی خیابان لاله زار ملاک عمل می باشد و در غیر این صورت مشمول بناهای واجد ارزش می گردد.»
در سال ۱۳۹۶ و در آغاز دولت دوازدهم، شهرداری منطقه ۱۲ طی نامه شماره ۶۳۰۳۸/۱۱/۵۱۲ در مورخ ۱۶/۱۰/۱۳۹۶ طی استعلامی از اداره کل میراث فرهنگی استان تهران استعلامی مبنی بر مجوز تخریب ونوسازی سینما نادر انجام می دهد و آن اداره کل نیز طی نامه شماره ۱۴۰۳۷/۱۲۶/۹۶۲ مورخ ۰۴/۱۱/۱۳۹۶ اعلام می دارد : « ملک فوق جزء یکی از سیماهای محور تاریخی لاله زار بوده که ثبت آن در فهرست آثار ملی در دستور کار قرار دارد و مضافاً با توجه به قرارگیری در مجاورت بلافصل بنای ثبتی گراند هتل و قرارگیری در محدوده سایر بناهای ثبتی و واجد ارزش، هر گونه دخل و تصرف و صدور مجوز در ارتباط با ملک منوط به استعلام از این اداره کل خواهد بود.» در این نامه صراحتاً اعلام شده بنا واجد ارزش است و در دستور کار ثبت قرار دارد و با توجه به ابطال زمانی دو نامه سال ۹۱ و ۹۳، نامه فوق الذکر صحه ای بر حفاظت از این بنا ارزشمند و به نوعی ابطال دو نامه قبلی است.
حال در سال ۱۴۰۲ و در بازگشت به نامه های ۵۶۴۵۹/۱۱/۵۱۲ مورخ ۰۵/۱۱/۱۴۰۱ و نامه شماره ۶۱۵۲۹/۱۱/۵۱۲ مورخ ۰۳/۱۲/۱۴۰۱ شهرداری منطقه ۱۲ مبنی بر استعلام مجوز تخریب و نوسای سینما نادر، این اداره کل با بی اعتنایی به نامه قبلی آن اداره مبنی بر ارزشمند بودن بنا و در شرف ثبت بودن در فهرست آثار ملی کشور، مجوز تخریب و نوسازی سینما ارزشمند نادر را به شماره ۵۸۳۸/۱۲۶/۱۴۰۲ مورخ ۲۸/۰۵/۱۴۰۲ با ارتفاع ۹متر صادر می کند.
پس از این نامه نیز کمیسیون ماده ۵ شهرداری تهران در جلسه ۶۸۵ مورخ ۰۷/۰۳/۱۴۰۳ در بند ۲۲، تائید مجوز تخریب و نوسازی این سینما را براساس نامه دیگر آن اداره کل به شماره ۵۸۳۸/۱۲۶/۱۴۰۲۲ مورخ ۲۸/۰۹/۱۴۰۲صادر می کند.
حال سوال اساسی این است آیا اداره کل میراث فرهنگی استان تهران حافظ میراث فرهنگی، تاریخی و معماری شهر تهران است و یا دوشادوش شهرداری تهران کمر به تخریب هویت اسلامی ایرانی شهر تهران بسته است؟ شان نزول این اداره کل در استان تهران مگر جز حفاظت از آثار تاریخی نیست، حال پس چرا جای مدافع و تخریب گر میراث عوض شده و آن اداره کل تبدیل به کارتابل تخریب آثار تاریخی در تهران شده است؟
به نظر می رسد وجود این اداره کل با توجه به اتفاقات اخیر از حیّز انتفاع خارج است و نبود آن و اذغام در وزارت میراث بهتر از بودن است چون در این صورت نظارت نهادهای حراستی و بازرسی در وزارت میراث به مراتب بیشتر از اداره کل استانی است و حداقل جلو اینگونه موارد گرفته خواهد شد.
لازم به ذکر است در تمام مجوزات کمیسیون ماده ۵ و میراث فرهنگی تهران، ردی از مجوز تخریب و نوسازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود ندارد و بیم این می رود که عمل خلاف قانونی در حال انجام است که انتظار می رود با تغییر دولت و آمدن وزرا جدید در وزارت ارشاد و میراث فرهنگی، هرچه سریعتر به این موضوع ورود کرده و تا قبل از هرگونه اقدامی، راهکاری برای این موضوع بی اندیشند.