روند رو به رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای انسان ساخت از سال ۱۹۹۰ در تمام گروه‌های اصلی این گازها ادامه داشته است. در سال ۲۰۱۹ بیشترین رشد مربوط به انتشار مطلق دی‌اکسید کربن حاصل از سوخت‌های فسیلی و فعالیت‌های صنعتی و پس از آن متان بود.
به گزارش بانگ خبر به مجموعه‌ای ازگازهایی که مقداری از انرژی خورشید را در جو زمین نگه می‌دارند و باعث گرم شدن جو می‌شوند، گازهای گلخانه‌ای می‌گویند. بخار آب، دی اکسید نیتروژن، و متان گازهای گلخانه‌ای اصلی هستند.
مشابه انتشار فزاینده خالص گاز دی‌اکسید کربن از سال ۱۸۵۰ مجموع انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای انسان ساخت در بازه زمانی ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ همچنان رو به افزایش بوده است. میانگین سالانه انتشار گازهای گلخانه‌ای طی سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ بیشتر از هر دهه‌ای در گذشته بود اما آهنگ رشد بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ کمتر از سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ بود. میانگین نرخ سالانه رشد از ۲.۱ درصد در سال بین سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ به ۱.۳ درصد در سال بین سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹ کاهش یافت.
روند رو به رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای انسان ساخت از سال ۱۹۹۰ در تمام گروه‌های اصلی این گازها ادامه داشته است. در سال ۲۰۱۹ بیشترین رشد مربوط به انتشار مطلق دی‌اکسید کربن حاصل از سوخت‌های فسیلی و فعالیت‌های صنعتی و پس از آن متان بود، در حالی که بیشترین رشد نسبی در گازهای فلوئوردار رخ داده است که در سال ۱۹۹۰ از سطوح پایین شروع شد. انتشار خالص دی‌اکسید کربن انسان ساخت به دلیل استفاده از زمین، تغییر کاربری زمین و جنگل داری عدم قطعیت و تغییر پذیری سالانه دارد.
انتشار گازهای گلخانه‌ای خالص انسان‌ساخت از سال ۲۰۱۰ در تمام حوزه‌های اصلی در سراسر جهان افزایش یافته است. سهم فزآینده‌ای از این انتشارات را می‌توان به مناطق شهری نسبت داد. کاهش انتشار دی‌اکسید کربن حاصل از سوخت‌های فسیلی و فرآیندهای صنعتی به دلیل بهبود شدت انرژی تولید ناخالص داخلی و شدت کربن انرژی، کمتر از افزایش انتشار از سطوح رو به رشد فعالیت جهانی در بخش صنعت تامین انرژی حمل و نقل کشاورزی و ساختمان بوده است.
مشارکت منطقه‌ای در انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای همچنان بسیار متفاوت است. تغییرات در انتشار سرانه منطقه‌ای و ملی تا حدی منعکس کننده مراحل متفاوت توسعه است اما این میزان در سطوح درآمدی مشابه نیز بسیار متفاوت است. در جهان ۱۰ درصد از خانوارها با بالاترین سرانه انتشار مسئول تولید ۳۴ تا ۴۵ درصد از انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای خانگی مبتنی بر مصرف هستند، در حالی که ۴۰ درصد از خانوارها با سرانه متوسط انتشار مسئول تولید ۴۰ تا ۵۳ درصد ۵۰ درصد با سرانه انتشار پایین مسئول تولید ۱۳ تا ۱۵ درصد از گازهای گلخانه‌ای هستند. حداقل ۱۸ کشور روند کاهشی انتشار گازهای گلخانه‌ای مبتنی بر تولید و دی اکسیدکربن مبتنی بر مصرف را برای بیش از ۱۰ سال ثابت نگه داشته‌اند.
در سال ۲۰۱۹ سرانه انتشار گاز دی‌اکسید کربن به طور متوسط بیش از ۶ تن در حدود ۴۸ درصد از جمعیت جهان، بیش از ۹ تن در ۳۵ درصد جمعیت جهان و کمتر از ۳ تن در ۴۱ درصد از جمعیت جهان توزیع شده بود. میزان قابل توجهی از جمعیت کشورهای کم‌انتشار به خدمات مدرن انرژی دسترسی ندارند. ریشه کن کردن فقر شدید، فقر انرژی و ارائه استانداردهای زندگی مناسب به همه این مناطق در چارچوب دستیابی به اهداف توسعه پایدار و در کوتاه مدت بدون رشد قابل توجه در انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای قابل دستیابی است .
بر اساس اعلام سازمان هواشناسی، کاهش در کربن زدایی عرصه انرژی، افزایش بهره‌وری انرژی و کاهش تقاضای انرژی – که خود ناشی از سیاست‌ها و تغییرات در ساختار اقتصادی است – مهم است. برخی از کشورها انتشار گازهای گلخانه‌ای مبتنی بر تولید را یک سوم یا بیش از یک سوم از زمان اوج کاهش داده‌اند و برخی از آن‌ها به نرخ کاهش متوالی حدود ۴ درصد دست یافته‌اند که قابل قیاس با کاهش جهانی در سناریوهایی است که گرمایش را به ۲ درجه سلسیوس (بیش از ۶۷ درصد) یا کمتر محدود می‌کند. این کاهش تنها تا حدی رشد انتشار جهانی را جبران کرده است.
انتهای پیام
