رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران گفت: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت می گیرد. ما قانونی به نام “یک سه شش” داریم به این معنی است که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ششماهگی باید موضوع مداخله انجام گیرد.
در کنگره ای که از سوی سازمان جهانی ناشنویان در سال ۱۹۵۷ در شهر رم برگزار شد، مقرر شد ۳۰ دسامبر مصادف با درگذشت” دکتر شرایر” اولین رئیس فدراسیون ناشنوایی به عنوان روز ناشنوایی نامگذاری شود
دکتر نسرین گوهری به مناسبت روز جهانی کم شنوایی، هدف از این کار را حمایت از حقوق ناشنوایان، برقراری فرهنگ ارتباطی با آنان و همچنین آگاهی تمامی سیاستمداران و عموم مردم به منظور توجه بیشتر به ناشنوایان اعلام کرد.
وی به شیوع اختلال کم شنوایی اشاره کرد و گفت: براساس آمار سازمان بهداشت جهانی، یک تا چهار در هر هزار تولد زنده کم شنوایی وجود دارد، اما در کشور ما ۳.۷ تولد در هر هزار تولد زنده دچار کم شنوایی هستند.
وی بااشاره به اینکه شیوع کم شنوایی با افزایش سن بیشتر می شود، بیان داشت: ۱.۳ تا ۲ درصد کودکان مدرسه رو یا دانش آموز دچار کم شنوایی هستند.
گوهری تاکید کرد: در سالمندان ( افرادی بالای ۶۰ سال) هم گزارش شده که حدود ۸۰ درصد آنان از درجاتی از کم شنوایی رنج می برند.
وی افزود: کم شنوایی به ۲ دسته مادرزادی و اکتسابی تقسیم می شود. از علل کم شنوایی مادرزادی می توان به علل ژنتیکی اشاره کرد.
کدام کودکان در معرض ابتلا به کم شنوایی هستند؟
وی ادامه داد: کودکانی که وزن کمتر از یک هزار و ۵۰۰ گرم دارند ممکن است به کم شنوایی مبتلا شوند.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران بیان داشت: کودکانی که بخش مراقبت‌های ویژه (NICU) بستری می شوند یا کودکانی که بیلی روبین بالا دارند و همچنین عفونت های داخل رحم می تواند فرد را دچار کم شنوایی کند.
وی به علل اکتسابی کم شنوایی اشاره کرد و گفت: علل اکتسابی به این معنا است، فرد طی دوران زندگی خود براثر ابتلا به معضلاتی مانند سرخک، سرخچه و اوریون شوند، فرد دچار کم شنوایی می شود.
وی گفت: ضربه به سر از دیگر عوامل ابتلا به کم شنوایی است، درکنار آن کسانی که مبتلا به مننژیت می شوند و کسانی که در معرض سروصدای بلند هستند و یا به پیرگوشی مبتلا می شوند دچار کم شنوایی خواهند شد.
انواع کم شنوایی کدامند
وی ادامه داد: انواع کم شنوایی شامل انتقالی، آمیخته حسی، عصبی و مرکزی است که هرکدام از این انواع به یک قسمت از شنوایی آسیب می رسانند، بطور مثال در کم شنوایی انتقالی، مشکل می تواند در پرده، کانال و یا گوش میانی باشد و به این دلایل فرد مبتلا به کم شنوایی انتقالی شود
وی گفت: در صورتی که حلزون گوش و سلول های مویی آن یا عصب شنوایی آسیب ببیند، فرد دچار افت شنوایی حسی عصبی خواهد شد.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران گفت: اگر ترکیب این دو مورد باشد، مثلا افت شنوایی به علت یک مشکل انتقالی و نیز اختلال پیشرونده باشد و به حلزون گوش منتقل شود فرد دچار افت شنوایی آمیخته می شود.
وی بیان داشت: اگر پرده گوش فردی پاره و در کنارش پیرگوشی هم برای اش ایجاد شود، فرد دچار افت شنوایی آمیخته شده است.
رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران افزود: افت شنوایی مرکزی هم به این معنی است که فرد در پردازش شنوایی دچار مشکل می شود، اینها افرادی هستند که آزمون های مرسوم شنوایی، هنجار هستند اما زمانی که مهارت های رفتاریی سیستم شنوایی مرکزی را مورد ارزیابی قرار می دهیم دچار مشکل هستند.
به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک می کند
وی با اشاره به اینکه به هر میزان کم شنوایی فرد را کاندید استفاده از سمعک می کند، گفت: شنوایی شناسان برای تمام میزان کم شنوایی می توانند سمعک را تجویز کنند.
وی با تاکید بر اینکه در مورد افت شنوایی خفیف باید بیشتر تامل کنیم. همکاران شنوایی شناس مادر صورت تظاهرات اختلال در گفتارو زبان،تحصیلی یا شغلی ، سمعک را برای این افراد هم تجویز می کنند.
وی بیان داشت: اگر سمعک کارایی لازم را برای فرد نداشته باشد، یا به عبارتی اگر افت شنوایی از شدید به بالا باشد، می توان فرد را کاندید استفاده از کاشت حلزون کرد.
وی با اشاره به اینکه این افراد باید به مراکز کاشت مراجعه کند، اظهار داشت: پس از ارزیابی هایی که در مراکز کاشت انجام می دهند، در صورت پذیرش این مراکز ،کودک می تواند از دستگاه حلزون استفاده کند.
تشخیص کم شنوایی باید از بدو تولد صورت گیرد
وی تاکید کرد: تشخیص کم شنوایی از بدو تولد صورت می گیرد. ما قانونی به نام “یک سه شش” داریم به این معنی است که تا یک ماهگی غربالگری شنوایی، تا سه ماهگی تشخیص و تا ششماهگی باید م
وضوع مداخله انجام گیرد.
وی ادامه داد: تشخیص کم شنوایی باتوجه به دستگاه های غربالگری که در اکثریت بیمارستان های کشور وجود دارد و حمایت های سازمان بهزیستی و اداره سلامت گوش وشنوایی وزارت بهداشت از این موضوع در همه نقاط کشور انجام می گیرد.
وی افزود: تجویز سمعک به محض تشخیص کم شنوایی انجام می شود به عبارتی وقتی مشخص شد که دارو درمانی و عمل جراحی کارایی لازم را برای درمان این اختلال ندارد، تجویز سمعک انجام خواهد شد.
سمعک باید از کلینیکهای شنوایی تهیه شود:
وی بیان داشت: با توجه به پیچیدگی سیستم شنوایی و پردازش های مرتبط با آن و اینکه فرایند انتخاب، تجویز ، تنظیم های اولیه و‌دوره ای و مشاوره سمعک یک فرایند یکپارچه و به هم پیوسته می باشد سمعک صرفا باید از کلینیک های شنوایی تهیه شود تا از هرگونه آسیب به فرایند تقویت سیستم شنوایی جلوگیری شود.
وی گفت: فرد به هیچ وجه نباید سمعک مورد نیاز خود را از مغازه، فضای مجازی و یا به صورت دست دوم تهیه کند.
تمهیدات لازم برای اطلاع رسانی در خصوص ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود
وی به آغاز سال تحصیلی اشاره کرد و از مسئولان وزارتخانه آموزش و پرورش تقاضا کرد تمعیدات لازم را برای اطلاع رسانی در خصوص انواع معلولیت ها از جمله ناشنوایی در کتب درسی فراهم شود.
وی افزود: معلمانی که دانش آموز کم شنوا دارند، باید از نحوه تعامل و ارتباطات با افراد کم شنوا آگاهی داشته باشند.
وی افزود: معلمان باید بدانند کودکان کم شنوا به دیگر استراترهای ارتباطی از جمله گفتار خوانی و لب خوانی وابسته هستند
وی افزود: معلمان توجه داشته باشند کودکان دارای سمعک حتما در ردیف اول کلاس بنشینند، همچنین نور به اندازه کافی در کلاس وجود داشته باشد.
وی تاکید کرد که معلمان نباید دهانش پوشیده باشد و از نشاندن دانش آموزان کم شنوا در کنار پنجره و محیط شلوغ و پرسروصدا خودداری کنند.
وی ادامه داد: معلمان با سایر همکلاسی های این افراد در مورد انواع کم شنوایی و معلولیت های دیگر صحبت کنند.
وی تاکید کرد: این افراد با دادن آگاهی های لازم باید مانع شوند که یک دانش آموز کم شنوا در مقابل سایر همکلاسی های خود به سخره گرفته شود.
وی افزود: نیاز نیست با این افراد بلند صحبت شود بلکه این کار باید آهسته و شمرده با انان صحبت کرد تا دانش آموز بتواند از استراتژی لب خوانی و گفتار خوانی استفاده کند.
وی گفت: کارمندان ارگان ها و ادارات معمولا از زبان اشاره آگاهی ندارند، فرد ناشنوا نمی تواند به مراکز دولتی مانند مراجع قضایی برای رفع مشکلات خود مراجعه کند زیرا کامندان این مجموعه ها اطلاعات کافی در مورد زبان اشاره ندارند و نمی توانند با این افراد رابطه قرار دهند.
وی تاکید کرد: نیاز است در هر ارگان ،دستگاه یا اداره ای حداقل ۲ نفر زبان اشاره را بدانند تا بتوانند با این افراد ارتباطات برقرار کنند.
وی بیان داشت: رسانه ها هم باید انگ بودن سمعک را با اقداماتی مانند تهیه فیلم و صحبت کردن در این مورد، برطرف کنند و در همه برنامه های پرطرفدار زیرنویس یا زبان اشاره وجود داشته باشد.
