به گزارش خبرنگار بانگ خبر، علی کاظمی در رونمایی از کارزار «نه به کار کودک» بیان کرد: وقتی صحبت از کار کودک میشود، معمولا مفاهیم متعددی به ذهن میرسد و به نظرم لازم است مفهومی راجع به کودک کار داشته باشیم.
وی افزود: به نظر میرسد با بررسی استانداردهای بینالمللی، قوانین داخلی و آن چیزی که مطالعات و پژوهشها نشان میدهند، از دو دسته کارهای مجاز و غیرمجاز برخورداریم. کارهای مجاز، سبک است که اجازه داده شده سن کار کودک ۱۳ سال باشد. گاهی حقوق کودکانی که در کارهای هنری اعم از تولید محتوا در سیما، تئاتر و …. تضعیف میشود. چون که فضای فعالیت را برای کودکان فراهم نکردیم.
دبیرمرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک ادامه داد: در کشور کودکانی را داریم که در فضای فناوری فعالیت میکنند و برخی کارهای کودکان داوطلبانه، تربیتی و آموزشی است که کودکان میتوانند انجام دهند و حتی بابت آن درآمد داشته باشند و وضعیت مناسبی هم رقم بزنند.
کاظمی با بیان این که در کشور شرکتهای دانشبنیانی داریم که نوجوانان این شرکتها را راهاندازی کردند، گفت: از طرفی کارهای غیرمجاز برای کودک شامل بردگی( بیگاری» بدون حق و حقوق و رعایت قوانین وجود دارد و کودک به شدت در این خصوص مورد سوء استفاده قرار میگیرد.
به گفته وی، استفاده از کودک درکارهای غیرقانونی و جرایم مختلف میتواند جزو برخی کارهای غیرمتعارف در مسیر کسب درآمد باشد و نمیتوان این کارها را به مفهوم مشروع قانونی عنوان کرد. چرا که این کارها کودک را از کودکی و حقوق بنیادین خود به ویژه سلامت و آموزش محروم میکند.
کاظمی در ادامه به قوانین و مقررات کشور در حوزه حمایت از حقوق کودکان اشاره کرد و افزود: نظام حقوقی کشور قوانین و مقررات مناسبی در فعالیتهای اداری و استخدامی وجود دارد و به هیچ وجه اجازه ورود کودکان به فعالیتهای اداری داده نمیشود.
وی گفت: قانون کار و اموراجتماعی استانداردهای خوبی در حوزه حقوق کودکان دارد که در ماده ۶ و ۷۴ تا ۸۰، مجازاتی در پایمالی حقوق کودکان و قانون الحاق کنوانسیون مهد و اشکال بد کار کودک پرداخته است.
دبیرمرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک در ادامه در مورد کارزار «نه به کار کودک» بیان کرد: هدف از این کارزار توجه و تمرکز نسبت به موضوع کار کودکان، تفاوتها و کرامتهای آنها است. چرا که کودکان کار انواع و وضعیتهای مختلف دارند.
کاظمی افزود: موسسات مجاز برای به عنوان کمک برای کارزار «نه به کار کودک» درنظرگرفته شده و این طرح میتواند شروعی بر «نه بر حمایت در خیابان» هم باشد. حمایتهای خیابانی که کودک را در خیابان قرار میدهند. ایجاد این موسسات اقدام مناسبی است و لازم است تا به مردم با قاطعانه بگوئیم در خیابانها به کودکان کمک نکنند و خیابانها را محیطی برای حمایت از کودکان ندانیم.
به گفته وی، در حوزه کار کودک باید با دقت بیشتری وارد شویم و امیدواریم این کارزار نقطه شروعی باشد که اقدامات بیشتری در این حوزه انجام دهیم که کودکان کار نکنند.
در ادامه این نشست، سیدحسن موسوی چلک معاون سلامت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در مورد کارزار «نه به کار کودک» گفت: این کارزار بهانهای در ادامه فعالیتهای گذشته که دولتیها و غیردولتیها انجام داده بودند، است و در این مقطع، سازمان بهزیستی و وزارت کار و رفاه اجتماعی علاقمند هستند که حساسیتهای خود را نسبت به گروه کودکان کار نشان دهند که در این راستا همه نهادها و دانشگاهها را دعوت کردیم تا از فعالیتهای همدیگر آگاه شوند و چه کاری با قوانین موجود میتوان انجام داد.
وی برنامه های میان مدت،کوتاهمدت و میانمدت را جزو دغدغههای مشترک نهادها و دانشگاهها عنوان کرد که سازمان بهزیستی نقش فعالتری در این موضوع ایفا میکند.
موسوی چلک در ادامه گفت: ۶۰ درصد کودکانی که از ما در سال ۱۴۰۳ خدمات دریافت کردند، ایرانی و ۴۰ درصد اتباع بودند. چون که نظام دسترسی به همه کودکان را نداریم، این آمار کمتر از کودکانی است که نیازمند خدمات هستند و یک چهارم این افراد شامل دختران است.
وی میزان آسیب به دختران کار در خیابان را به مراتب بیشتر از پسران اعلام کرد و افزود: ۷۳ درصد کودکان کار با پدر و مادر، ۲۱ درصد با مادر و ۲ درصد با پدر زندگی میکنند. این در حالی است که ۴ درصد این کودکان با والدین خود زندگی نمیکنند و ۳۴ این افراد درصد زبالهگرد هستند. ۱۵ درصد کودکان کار به ما مراجعه کردند که ۵۲ درصد غیرزباله گرد بودند و ۳۵ درصد هم به فعهالیتهای دیگری مشغول بودند.
